British Sea Power "Valhalla Dancehall"

Geograficzną, klimatyczną i kulturową sprzeczność między obydwoma częściami tytułu nowej płyty British Sea Power pozostawić należy najbardziej dociekliwym fanom zespołu, który już nie raz zdążył nas zaskoczyć wyrafinowaną literacką ogładą swych tekstów, humanistycznym przesłaniem muzyki, szczególnym umiłowaniem dzikiej przyrody i ptaków oraz przewrotnym poczuciem humoru.

Trzymając się jednak bliżej ziemi i oferowanych przez album realiów, nie trudno zauważyć, że „Valhalla Dancehall" łączy w sobie ambitne poszukiwania nowych brzmień spod znaku nie mniej przewrotnie i nieco prowokacyjnie zatytułowanego albumu „Do You Like Rock Music?" (2008) i doświadczeń wyniesionych z pracy nad soundtrackiem do odrestaurowanego klasycznego dokumentu Roberta Flaherty'ego „Man Of Aran" z 1934 r. (2009), co słychać szczególnie w sygnowanych przez Hamiltona kompozycjach: somnambulicznej siedmiominutowej „Cleaning Out The Room" oraz w intro i drugiej, instrumentalnej części jedenastominutowej „Once More Time". Znakomita większość utworów z „Valhalla Dancehall" trzyma się jednak sprawdzonej przez BSP i lubianej przez ich fanów formuły dużych, epickich brzmień, których korzeni można szukać w muzyce Big Country czy Manic Street Preachers.

Z tym tylko zastrzeżeniem, że tu paleta barw poszerzona została miejscami o elektronikę, a odczuwalne przesunięcie się całości w stronę bardziej mrocznych klimatów sugeruje lekki wpływ Arcade Fire. A „dancehall", potraktowany cokolwiek ironicznie jest tu także, choćby w „Living Is Easy", tyle że bliżej mu do krautrocka i Kurta Weila niż do Jamajki. „Valhalla Dancehall" to kolejny - i bodaj najważniejszy od czasu „Open Season" (2005) - etap w ewolucji muzyki British Sea Power.