Genialne brzmienie saksofonu Garretta

Dobrze, że organizatorzy WSJD zdecydowali się powrócić do tradycji organizowania koncertów w Królikarni, ponieważ atmosfera, która towarzyszyła inaugurującemu Festiwal, występowi Kenny’ego Garretta była także zasługą miejsca, w którym odbył się już nie jeden fantastyczny koncert.

Saksofonista wraz z towarzyszącymi mu muzykami zaserwował warszawskim słuchaczom porcję jazzu, na jaki czekali.

Każdy miłośnik muzyki jazzowej wie, że idąc na koncert takiego tuza jak Kenny Garrett nie będzie rozczarowany. Wczorajszego wieczoru saksofonista podwójnie zaskoczył swoich słuchaczy. Obok trudnych improwizacji, zaserwował również zgromadzonym porcję wyrazistego funku. Kto by się spodziewał, że artysta tej miary zagra koncert, na tyle niespójny, że aż wyrazisty i z pewnością godny zapamiętania.

Znany z ala coltranowskich saksofonowych zagrywek, okazało się, że Garrett wspaniale czuje się w klimacie funkowym, któremu poświęcił część swojego warszawskiego występu. I to właśnie wtedy publiczność bawiła się najlepiej.

Okazało się, że obok wytrawnych słuchaczy, którzy celebrują muzykę w największym skupieniu, podczas koncertu nie zabrakło „tancerzy” i biwakowiczów, którzy w skupieniu może nie słuchali muzyki saksofonisty, ale konsumowali przyniesiony posiłek. Jednak wracając do samej muzyki, przyznać trzeba, że była ona na najwyższym artystycznym poziomie. Trudno było nie zachwycić się końcową częścią koncertu, podczas której Kenny Garret zagrał utwory ze swojego repertuaru bodajże najspokojniejsze. Siedząc na trawie, kontemplując jego muzykę, zgromadzeni znaleźli się, co było widać po skupionych twarzach w zupełnie innym wymiarze.