Wielkie widowisko plenerowe w reżyserii Roberta Wilsona już 31 sierpnia w Gdańsku

Marianne Faithfull  brytyjska piosenkarka, autorka tekstów i aktorka. Jest ikoną wśród rockowych piosenkarek, nieco mniej znaną ze swych dokonań przed kamerą. Swoją karierę muzyczną rozpoczynała w latach sześćdziesiątych, ale wielką artystką stała się dziesięć lat później, kiedy jej twórczość nabrała dojrzalszego charakteru. Zaczęła pisać swój własny materiał, stając się jedną z najlepszych wokalistek rockowych XX wieku. Zadebiutowała w 1964 roku singlem As Tears Go By autorstwa Micka Jaggera i Keitha Richardsa. Znajomość z wokalistą The Rolling Stones nie tylko przysporzyła jej sławy w prasie - ich związek był niezwykle burzliwy, ale także w krótkim czasie obarczyła ją ogromną popularnością, którą przypłaciła uzależnieniem od narkotyków i alkoholu. Wydanie płyty Broken English w 1979 roku pozwoliło jej wrócić do czołówki najlepszych brytyjskich wokalistów. Dziś, po latach, krążek ten uznawany jest za jedną z najlepszych płyt w historii muzyki XX wieku. Współpracowała między innymi z Beckiem, Davidem Bowie, Nickiem Cave, Billym Corganem, PJ Harley, Metallicą, Keithem Richardsem, Tomem Waitsem, Rogerem Watersem czy Stevem Winwoodem. W 1994 roku opublikowała autobiografię Faithfull, a w 2007 wspomnienia Memories, Dreams and Reflections. Od lat dziewięćdziesiątych regularnie gra w filmach. Można było ją zobaczyć w Shopping, Moondance , Intymność, Far from China, Zakochany Paryż, Maria Antonina oraz Irina Palm. Wzięła również gościnny udział w nagrywaniu płyty heavymetalowej grupy Metallica Reload. Jej głos, jak określił perkusista grupy, pijany i zniszczony genialnie pasował do melancholijnego utworu upadłej gwiazdy Memory Remains. W 2004 roku wystąpiła w spektaklu Roberta Wilsona The Black Rider, w którym wykonywała piosenki Toma Waitsa. W Polsce koncertowała trzykrotnie - podczas Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, w Sali Kongresowej w Warszawie oraz podczas Festiwalu Era Nowe Horyzonty we Wrocławiu w 2007 roku.

Rufus Wainwright (na zdj. u góry) jest amerykańskim piosenkarzem. Znany jest między innymi z wykonania przeboju Leonarda Cohena Hallelujah w filmie Shrek. Już jako sześciolatek zaczął grać na pianinie, a w wieku trzynastu lat koncertował z siostrą, matką i ciotką. Dzięki wykonaniu piosenki I'm Runnin' w filmie Tommy Tricker and the Stamp Traveller jako czternastolatek został nominowany do Nagrody Genie w kategorii najlepszej oryginalnej piosenki. W bardzo młodym wieku zainteresował się operą, a wśród muzycznych autorytetów wymienia Edith Piaf, Al Jolsona czy Judy Garland. Wainwright wydał osiem albumów, nagrał ścieżki dźwiękowe i składanki z takimi sławami jak Elton John, David Byrne, Rosanne Cash i Keane. Wainwright koncertował z Tori Amos, Stingiem, Benem Foldsem i Guster.  Mimo pozyskania licznej grupy fanów i przychylności krytyków, Wainwright osiągnął umiarkowany sukces komercyjny w Stanach Zjednoczonych. Dopiero wyprodukowana przez Neila Tennanta z Pet Shop Boys - płyta Release the Stars spotkała się z ogromną uwagą mediów za oceanem. W 2009 roku miała premierę opera autorstwa artysty pt. ,,Prima Donna." Jego najnowszy album zatytułowany All Days Are Nights: Songs For Lulu wydany w marcu br. stał się bardzo popularny również w Polsce.

Macy Gray -  a właściwie Natalie Renee McIntyre urodziła się 6 września 1967 w Canton, w amerykańskim stanie Ohio. Twierdzi, że swój pseudonim artystyczny ukradła ze skrzynki na listy: „Kiedyś jako mała dziewczynka jeździłam na rowerze i na skrzynce na listy zobaczyłam napis Macy Gray. Z jakiegoś powodu to nazwisko utkwiło mi w pamięci. Jest seksowne i doskonale je czuję". Od dzieciństwa Macy była otwarta na wszystkie rodzaje muzyki - zaczynając od płyt swoich rodziców (Sly Stone, James Brown, Marvin Gaye, Stevie Wonder, Aretha Franklin, Patti LaBelle) poprzez okres związany z rock'n'rollem, kończąc na hip-hopie w czasach licealnych. Jej zainteresowanie muzyką nie ograniczało się jednak tylko do jej słuchania. Przez siedem lat uczyła się grać na pianinie. Przygodę ze światem muzyki zaczęła w zespole przyjaciół pisząc teksty piosenek. Gdy przy okazji jednego z koncertów wokalistka grupy nie pojawiła się, Macy została poproszona o zastępstwo. Sama przyznaje, że zaczęła śpiewać, bo uznała to za łatwe pieniądze: „Śpiewać stare jazzowe klasyki i utwory Sinatry przez godzinę za sto dolców!?". Od tego czasu można było usłyszeć Macy regularnie w klubach i pubach Los Angeles i okolic. Karierę muzyczną z prawdziwego zdarzenia rozpoczęła w 1999 roku albumem On How Life Is, który zdobył uznanie zarówno publiczności jak i krytyków. Jest laureatką nagrody Grammy w kategorii najlepsza wykonawczyni muzyki pop. Debiutancki sukces potwierdza suma 7 milionów egzemplarzy sprzedanych płyt. Współpracowała z takimi gwiazdami muzyki jak Carlos Santana, The Black Eyed Peas, Fatboy Slim, Natalie Cole, Fergie, Justin Timberlake. Macy Gray jest założycielką MGRAY Music Academy. Identyfikowana jest z mieszanką rytmów pop,soul,r'n'b, funky z domieszką hip hopu i jazzu. W przypadku najnowszego albumu oprócz bardzo charakterystycznego głosu Macy Gray usłyszeć można takich artystów jak: Erykah Badu, Angie Stone, Mos Def, Slick Rick i Sunshine Anderson.

Angélique Kidjo - afrykańska piosenkarka pochodząca z Beninu. Tworzy muzykę będącą połączeniem popu i tradycyjnych afrykańskich pieśni. Na scenie zadebiutowała w wieku sześciu lat, towarzysząc swojej mamie i jej grupie teatralnej. W szkole podstawowej założyła swój pierwszy zespół, a prawdziwą popularność zdobyła jako nastolatka, wykonując swoją wersję utworu Les Trois Z z repertuaru Miriam Makeby. Ze względów politycznych wyemigrowała do Francji, gdzie zaczynała od śpiewania chórków. Stała się frontmanką jazz rockowej formacji Pilipili, z którą wydała trzy albumy. Pod koniec lat osiemdziesiątych Angélique była już jedną z najpopularniejszych wokalistek występujących na żywo w Paryżu. Pierwszy solowy krążek wydała w 1990 roku. Na albumach artystki nie brakuje takich znakomitych gości jak Carlos Santana, Peter Gabriel, Alicia Keys, Joss Stone, Ziggy Marley, Branford Marsalis oraz duet Amadou & Mariam. Angélique znana jest ze swojej szerokiej działalności społecznej. Od 2002 roku jest Ambasadorem Dobrej Woli z ramienia UNICEF-u. Założyła Fundację The Batonga, dającą młodym dziewczętom możliwość dalszej edukacji, a w przyszłości szansę poprawy sytuacji kobiet na Czarnym Lądzie. Jej muzyka to szeroki konglomerat wielu stylów muzycznych - od afro popu, przez karaibski zouk, jazz, skończywszy na gospel i elementach Latino. Od dzieciństwa inspiruje ją twórczość Jamesa Browna, Otisa Reddinga, Arethy Franklin, Jimiego Hendrixa, Steviego Wondera i Carlosa Santany. Na swoim koncie ma własne wykonania utworów z repertuaru między innymi George'a Gershwina, Jimiego Hendrixa, Rolling Stonesów, Johna Lennona oraz U2.

Philip Glass (ur. 31 stycznia 1937 w Baltimore) - amerykański kompozytor, twórca muzyki minimalistycznej. Chociaż ukończył matematykę i filozofię na uniwersytecie w Chicago, zdecydował, że będzie kompozytorem.  Studiował w Nowym Jorku i Paryżu. Tam odkrył muzykę indyjską, która wpłynęła na kształt jego późniejszej twórczości - „minimalistyczną" wizję muzyki. Spotkanie z wirtuozem gry na sitarze Ravim Shankarem skłoniło go do głębszych studiów nad tradycyjną muzyką Indii i Tybetu. W 1966 wyjechał do Indii północnych, gdzie spotkał się z uchodźcami z Tybetu. Wydarzenie to wywarło bardzo duży wpływ, nie tylko na jego pracę: został buddystą. Po spotkaniu z Dalajlamą  stał się gorącym orędownikiem sprawy tybetańskiej. Glass zajmował się również muzyką północnej Afryki; dzięki współpracy z m.in. z Foday Musa Suso w latach osiemdziesiątych na płytach Glassa zaczęły pojawiać się afrykańskie i arabskie motywy. Po powrocie do Nowego Jorku wykorzystał w swojej pracy orientalne techniki. Glass współpracował z kanadyjskim strukturalistą Michaelem Snowem oraz z Robertem Wilsonem przy jego przedsięwzięciach teatralnych (najsłynniejszy efekt tej współpracy to opera Einstein on the Beach). Glass skomponował ponad dwadzieścia oper, osiem symfonii, koncerty gry na pianinie, skrzypcach i saksofonie. Popularność zyskał jako kompozytor muzyki filmowej do eksperymentalnych dzieł dokumentalnych Godfreya Reggio. Współpracował między innymi z Paulem Simonem, Lindą Ronstadt, Yo-Yo Ma i Doris Lessing. Gass został nominowany do Oscara i Złotego Globu za muzykę do filmu Martina Scorsese Kundun - życie Dalajlamy, a także do filmu Stephena Daldry Godziny. Zdobył Złoty Glob za kompozycję do Truman Show.

Sharon Jones, urodzona w 1956 roku jest amerykańską piosenkarka soulowo-funkową i liderką grupy  Sharon Jones & The Dap-Kings. Mimo tego, iż profesjonalną karierę piosenkarską rozpoczęła bardzo wcześnie to przełomowy sukces odniosła dopiero niedawno. Urodzona w  stanie Georgia, w młodości przeniosła sie do Nowego Jorku, gdzie mieszka do dziś. Śpiewała regularnie w grupach gospelowych, w latach siedemdziesiątych brała udział w koncertach młodych talentów wspieranych przez lokalne grupy funkowe, oraz występowała w chórkach. W oczekiwaniu na pojawienie się propozycji nagrania solowej płyty pracowała jako strażnik w więzieniu Rikers Island oraz ochroniarz w Wells Fargo Bank. Przełom w jej karierze nastąpił w 1996 roku, kiedy pojawiła się jako głos wspierający na sesji nagraniowej legendy muzyki funkowej Lee Fieldsa. Producenci nagrania ze studia Pure Records byli pod tak ogromnym wrażeniem głosu Jones, ze poprosili ją o nagranie solowej ścieżki. Od tego momentu rozpoczęła się jej kariera solowa.  W roku 2002, wspólnie z The Dap-Kings wydała album  Dap Dippin' with Sharon Jones and the Dap-King. Sharon Jones koncertowała z Lou Reedem, a także we współpracy z Davidem Byrne'm i Fatboy Slim nagrała utwór Here Lies Love.

Solidarność. Twój Anioł wolność ma na imię

kiedy: 31 sierpnia 2010 (wtorek) godz: 21:00 Otwarcie bram: 18:00
gdzie: Gdańsk , Stocznia Gdańska, Młode Miasto
bilety: 15/25 zł