Regina Carter – ekskluzywny koncert Ery Jazzu
Regina Carter to najlepsza skrzypaczka i jedna z najbardziej ekspresyjnych solistek jazzu przyjeżdża na zaproszenie Ery Jazzu! To jedyny koncert wybitnej artystki w Polsce!
Genialna instrumentalistka, jako pierwsza wykonawczyni jazzowa, zagrała na bezcennych, ponad dwuwiekowych Il Cannone Guarnei del Gesu, skrzypcach należących niegdyś do samego mistrza Niccolo Paganiniego. Regina Carter - obecnie uznawana za najwybitniejszą skrzypaczkę jazzową na świecie – przygodę z muzyką rozpoczęła w wieku dwu lat, jako czterolatka zaczęła grać na skrzypcach. Jej wirtuozeria zwróciła uwagę managerów wytwórni Verve, którzy zaprosili ją do współpracy. Swój najsłynniejszy album „Paganini: After A Dream“ nagrała na skrzypcach Paganiniego, a zawarty na nim materiał to jazzowe interpretacje kompozycji mistrza. Niezaprzeczalnym jest fakt, iż podczas koncertów ma się wrażenie, że Regina Carter i jej grupa mają niekończące się zasoby energii i muzycznych skojarzeń i w uroczy i zabawny sposób zdobywają publiczność na całym świecie. Jej nowy projekt obejmuje jazzowe interpretacje etnicznych i folkowych ballad granych z niezwykłym pietyzmem, werwą i estradową emocją.
„ Kariera Reginy Carter jest jak prawdziwe crescendo sukcesu, które nigdy nie przestaje brzmieć” – komplementują muzykę skrzypaczki krytycy. Ale jak sama konkluduje „ma misję do spełnienia: chcę wnieść swój wkład w muzykę i zrobienie tego na swoich warunkach”. Z takim wyzwaniem skrzypaczka wymyka się komercyjnej sferze muzyki, stając się bezwiednie ikoną tego, co w wielkiej sztuce najważniejsze: artystką non-konformistką z ogromnym, rozbuchanym talentem i ambicjami. Podczas koncertów ma się wrażenie, że Regina Carter i jej grupa znają cel swojej misji, a niekończące się zasoby energii, w uroczy i zabawny sposób zdobywają publiczność na całym świecie. "Regina Carter tworzy muzykę łatwą w odbiorze i jednocześnie zapierającą dech w piersiach. Swoją muzyką zabiera słuchacza w niezwykłą podróż, na którą składają się przeszłość i przyszłość jazzu" napisał po koncercie amerykański Time Magazine.
Urodzona w Detroit, córka przedszkolanki i pracownika zakładów Forda, wyrastała w atmosferze amerykańskiej klasy średniej lat sześćdziesiątych, gdzie muzyka klasyczna i edukacja w tym kierunku były w modzie. W wieku dwóch lat zaczęła grać na pianinie, a jako czterolatka rozpoczęła naukę gry na skrzypcach. Mając dwanaście lat była najmłodszym muzykiem słynnej Detroit Civic Symphony Orchestra. Jej spotkanie z jazzem odbyło się dość późno. W swoje szesnaste urodziny wybrała się na koncert Stephane’a Grappelli’ego, legendarnego skrzypka z Francji, którego długoletnia współpraca z gitarzystą Django Reinhardtem, uczyniła obu światowej sławy legendami jazzu. Regina Carter wspomina, że właśnie dzięki temu koncertowi zrozumiała co chce grać, ile radości i wolności może dostarczyć muzyka improwizowana. Studiowała muzykę w New England Conservatory of Music oraz Michigan's Oakland University. Przez jakiś czas występowała z popularnym, żeńskim kwartetem Straight Ahead, z którym nagrała dwa albumy dla Atlantic Records. Afro - Amerykanka, Regina Carter grająca jazz na skrzypcach musiała stawiać czoła trzem powszechnym w USA stereotypom: większość instrumentalistów jazzowych to mężczyźni, większość muzyków smyczkowych jest biała, większość skrzypków to muzycy klasyczni.Stad na przekór wszystkiemu coraz mocniej wchłaniała jazz. W 1994 roku związała się z lokalnym ruchem Black Rock Coalition i nawiązała współpracę z liderami modnej „ new black music” : Muhalem Richardem Abramsem ( z AACM), Greg’em Tate oraz popularnym „ A String Trio of New York”.
Przełomowym dla młodej skrzypaczki był rok 1998, gdy zaproponowano jej kontrakt w słynnej Verve Records. Pod opieką legendarnego John Claytona zrealizowała albumy “ Rhythms of the Heart” (1999) oraz “ Motor City Moments”(2000), które przedstawiły zdumionemu jazzowemu środowisku wielki talent artystki. Zrealizowany w duecie z pianistą Kennym Barronem album „ Freefall ” zyskał nominacje do prestiżowej Grammy Awards w 2002 roku. Odtąd jazzowa skrzypaczka zapraszana była do projektów wybitnych artystów: zagrała w „Blood on the Fields” Wyntona Marsalisa, zaproszona została przez Cassandrę Wilson do udziału w jej „davisowskim” albumie „Travelling Miles” , pojawiała się w nagraniach i koncertach królowej hip-hopowego soulu Mary J. Blige oraz awangardowych projektach Johna Blake’a.
W 2001 roku Regina Carter pojechała do Włoch by zapoznać się z muzyką Niccolo Paganiniego. Nieoczekiwanym efektem tej podróży był nie tylko zachwyt nad ogromną spuścizną kompozytora z Genui, ale także pomysł, by zagrać„swój jazz” na oryginalnych skrzypcach legendarnego muzyka. Regina Carterjako pierwsza artystka jazzowa i zagrała na Il Cannone, skrzypcach należących do samego mistrza Niccolo Paganiniego. Po roku wróciła do Włoch by na tych skrzypcach zrealizować album „Paganini: After A Dream". Świat jazzu i muzyki klasycznej był zauroczony. Recenzent Time Magazine komplementował „Carter tworzy muzykę, której się pięknie słucha, która jest odkrywcza, czasami wręcz brawurowa … swoich słuchaczy Panna Carter zabiera na wyprawę w przyszłość jazzu”.
Kolejna, autorska płyta Reginy Carter ukazała się dopiero w 2006 roku, ale podobnie jak jej poprzednie nagrania, wzbudziła entuzjazm na całym świecie. „I'll Be Seeing You: A Sentimental Journey " to muzyczny hołd dla matki Reginy, Grace Lousie Carter. Album zawiera intymne, akustyczne aranżacje utworów z lat dwudziestych, trzydziestych i czterdziestych. W poszukiwaniach specyficznego nastroju tamtych czasów Regina Carterzaprosiła do współpracy m.in. wybitne wokalistki Dee Dee Bridgewater i Carlę Cook, klarnecistę Paquito D'Riverę, akordeonistę Gila Goldsteina. Album ten zwiastował także artystyczny zwrot w muzyce Reginy Carter. Coraz wyraźniej słuchać w jej nagraniach inspiracje czerpane wprost z muzyki klasycznej, tanecznego swingu, „ new black music”, folkowych skojarzeń z Południa USA, rhythm’ n’ bluesa a nawet muzyki etnicznej.
„Nie zdziwił nikogo zatem fakt – rekomenduje koncert Dionizy Piątkowski, szef Ery Jazzu - iż swój najnowszy album „Reverse Thread” skrzypaczka zrealizowała wraz z muzykami afrykańskimi, ale w tak kulturowo zagmatwanym tyglu, że trudno dopatrywać się w pomyśle znamion „mody na ludowość”. Kompozycje „Hiwumbe Awumba” oraz „Mwana Talitambula” to np. brawurowo rozegrane ludowe piosenki Żydów z Ugandy, a nagranie „Un Aguinaldo ” to kompozycja oparta o hinduskie i portorykańskie melodie ludowe. Regina Carter nim zrodził się pomysł na tę płytę dokładnie zapoznała się z ogromnym archiwum etnograficznym słynnego nowojorskiego World Music Institute. Tam znalazła inspiracje, by już pod kątem jazzowej improwizacji oraz folkowej zabawy zaangażować najwłaściwszych muzyków: Yacouba Sissoko – wirtuoza gry na afrykańskiej „kora”oraz wprawnych jazzowych instrumentalistów (akordeonistów Gary’ ego Versace i Willa Holshousera – z zespołu Davida Krakauera, basistę Mamadou Ba, gitarzystę Adama Rogersa i perkusistę Alvestera Garnetta). Album, którego amerykańska premiera odbyła się latem 2010 roku zyskał rekomendujące recenzje prestiżowych mediów. „Reverse Thread ” nominowany był także do tegorocznej Grammy Awards”.
Premierowy program zostanie zaprezentowany wiosną 2011 jedynie na dwóch koncertach w Europie: Regina Carter wraz z „Reverse Thread” będzie gościem Ery Jazzu 14 kwietnia w warszawskim klubie Palladium.
ERA JAZZU - REGINA CARTER
14.04.2011, godz.20.oo Warszawa – Palladium
Bilety: 150/100 zł
Do nabycia na: www.ticketpro.pl, www.ebilet.pl , www.eventim.pl,