Al Di Meola na żywo: standardy i materiał z najnowszej płyty

Ostatni jubileuszowy 25-ty studyjny album Meoli to powrót gitarzysty do stylistyki The World Sinfonia - warsztatowej formacji, która ponad dwie dekady wyznacza estetykę latynoskiego jazzu gitarzysty. Al Di Meola należy do najciekawszych współczesnych gitarzystów jazzowych, wyróżniając się niezwykłą otwartością na inne obszary muzyki. W jego muzyce miesza się delikatne, klasyczne brzmienie gitary akustycznej z futurystycznymi brzmieniami syntezatorów i etnicznymi brzmieniami instrumentów perkusyjnych. Zainspirowany jazzem, etniczną world - music, latynoskim rytmem i melodią zaskoczył muzyczny świat albumem " Heart Of The Immigrants ". Gitarzysta zaprosił do współpracy wybitnego bandeonistę Dino Saluzzi'ego, tureckiego perkusistę Arto Tuncboyaci oraz gitarzystę z Wenezuelii, Chrisa Carringtona. "World Sinfonia" oraz późniejsza „ Di Meola Plays Piazzolla ” stały się dla gitarzysty syntezą muzycznych inspiracji oraz subtelną , folkloryzującą, jazzową suitą. Muzyką emocji i nastroju. Improwizacją jazzu i melodyjnego rytmem tango.

„ Jeśli miarą uwielbienia oraz popularności są wizyty Al Di Meoli w Polsce - mówi Dionizy Piątkowski, szef Ery Jazzu - to jest on z pewnością najbardziej popularnym muzykiem jazzowym w naszym kraju. Pojawia się tutaj zarówno na zaproszenia prestiżowych festiwali, jak i niewielkich klubów czy wręcz korporacyjnych eventów. W ramach Ery Jazzu gościliśmy go w 2000 roku w duecie z Dino Saluzzim oraz w specjalnych projektach wraz z Orkiestrą Amadeus-Agnieszki Duczmal. W grudniu 2003 gitarzysta był bohaterem Christmas Gali a w 2007 jazz - rockowego show w Sali Kongresowej. Równie entuzjastyczne podejmowany jest jako wirtuoz - interpretator kanonu Astora Piazzolli, elokwentny rockman w swoich elektrycznych projektach , doskonały improwizator w Return To Forever, wirtuoz gitarowej ekwilibrystyki w legendarnym trio McLaughlin - De Lucia - Meola.

Artysta zawsze poszukiwał nowych brzmień i muzycznych skojarzeń. Czynił to zarówno w jazz-rockowej wirtuozerii "Electric Rendezvous", "Sceneri ", jak i w "Kiss My Axe". Szczególnego wymiaru nabrała muzyka Al Di Meoli, gdy nad jazzową improwizacją panować począł latynoski rytm oraz subtelnie asymilowany folklor. Gitarzysta zawsze czerpał inspiracje dla swojej muzyki z folkloru latynoskiego. Początkowo zauroczony jazzową "fiestą" Chicka Corei, później brawurowym trio De Lucia - McLaughlin - Di Meola, wreszcie jazzowymi sambami Airto Moreiry ("Soaring Through A Dream", "Tirami Su"). Szczególnie udanym okazała się realizacja albumu „The Grand Passion„. Jeśli do tego dodać próby grania klasyki z orkiestrą Amadeus, czy jego nowy pomysł solowej interpretacji kompozycji A. Piazzolli a nade wszystko entuzjastyczny „come - back” z zespołem Return to Forever - to jawi się obraz nieprzeciętnego artysty, wybitnego wirtuoza i ciekawego innowatora dzisiejszego jazzu.